Hoofdstuk IV van het Handboek Katholieke Medische Ethiek onder redactie van dr. Willem Jacobus kardinaal Eijk, dr. L.J.M. Hendriks en prof.dr. F.J. van Ittersum.
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Hoewel orgaantransplantatie voor therapeutische doeleinden op zich geen intrinsieke ethische bezwaren oproept, zijn er enkele organen die zozeer met de identiteit van de donor en de ontvanger zijn verbonden, dat ze niet voor transplantatie in aanmerking komen. Het betreft de hersenen die nauw verbonden zijn met de persoonlijke identiteit …
Xenotransplantatie betreft het transplanteren van een orgaan of weefsel van een bepaalde diersoort naar een andere diersoort of naar de mens. Het is met name in de belangstelling gekomen vanwege het tekort aan menselijke donororganen. In Nederland is xenotransplantatie van dier naar mens verboden, alhoewel de minister van VWS wel van mening is dat de …
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Anencefalie is een aanlegstoornis waarbij het hoofdeinde van de neurale buis zich in de 4e week van de zwangerschap niet sluit. Het resultaat is dat de hersenen zich niet verder ontwikkelen dan de hersenstam. Dit betekent dat de grote hersenen (cerebrum) en de kleine hersenen (cerebellum) bij anencefale kinderen …
Organen kunnen ook na de dood worden getransplanteerd. Het is evident dat er dan veel ruimere mogelijkheden tot orgaandonatie zijn. Voorwaarden voor deze vorm van donatie zijn: De eerste twee punten wijken niet af van donatie bij leven zoals hiervoor besproken. Het derde punt – de zekerheid van de dood op het moment van de …
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Al sinds het prille begin van de transplantatiepraktijk is donatie door levende donoren als mogelijkheid overwogen. Sinds het begin van de eeuwwisseling was meestal bij meer dan de helft van het aantal uitgevoerde niertransplantaties in Nederland de nier afkomstig van een levende nierdonor (51% in 2021). Sinds 2023 is …
Konden onderzoekers aan het begin van de 20e eeuw alleen nog maar nadenken over het concept van orgaandonatie, in de 21e eeuw overtreft het aantal mensen dat geholpen zou kunnen worden met een donororgaan het aantal beschikbare organen voor transplantatie. Voor patiënten met nierinsufficiëntie geldt dat een niertransplantatie niet alleen het beste resultaat geeft op …
2.1. Doel en omschrijving Met klinische research bedoelen we onderzoek naar de oorzaken en de behandelingsmogelijkheden van ziekten in de actuele mens: het onderzoekobject is de mens zelf, niet het dier, proefdier, de chemische opstelling of iets dergelijks. Men heeft dus steeds een morele verhouding tot die mens; men is immers (mede)verantwoordelijk voor zijn welzijn …
4.2.1. Gentherapie Er bestaat vrijwel consensus over dat somatische gentherapie op zich ethisch aanvaardbaar is . Op de eerste plaats ziet men dikwijls een analogie tussen de insertie van een normale kopie van een ontbrekend of afwijkend gen en de transplantatie van organen of weefsels afkomstig van donoren, waardoor een grote hoeveelheid vreemde genen in …
Genmodificatie betreft in het algemeen het wijzigen of verwijderen van een stukje DNA (DNA-sequentie) van cellen van een bepaald weefsel of orgaan of het inbrengen van stukjes DNA om gewenste effecten te verkrijgen, zoals het wijzigen en repareren van een afwijkend eiwit of om produceren van schadelijke eiwitten te voorkomen.In principe kan genmodificatie op drie …
Inleiding In Hoofdstuk III.5 is gesproken over genmodificatie in de menselijke kiembaan (vroege embryo’s en geslachtcellen), hetgeen speciale ethische vragen oproept, mede omdat deze modificatie in principe het gehele lichaam van de betrokken mens betreft en aan het nageslacht kan worden doorgegeven. De somatische genmodificatie, dat wil zeggen genetische modificatie in lichaamscellen van bepaalde weefsels …
