Aanvullingen op de in boekvorm verschenen eerste druk van Handboek Katholieke Medische Ethiek onder redactie van mgr.dr. W.J. Eijk, dr. L.J.M. Hendriks en dr. J.A. Raymakers. De on-line teksten staan onder redactie van dr. Willem Jacobus kardinaal Eijk, dr. L.J.M. Hendriks en prof.dr. F.J. van Ittersum.
F.J. van Ittersum De ontwikkeling van de zorg voor zieken tot de in hoge mate geïnstitutionaliseerde vorm van gezondheidszorg, instellingszorg en thuiszorg, die we in de Westerse landen kennen, heeft een lange geschiedenis. Er zal altijd enige vorm van zorg voor zieken zijn geweest, maar zorg voor zieken was niet zonder meer vanzelfsprekend en evenmin …
Van de hoofdstukken die beschikbaar zijn op deze website zijn de links zichtbaar in het menu.
J.A. Raymakers en F.J. van Ittersum Onder diagnostiek verstaan we het geheel van handelingen en maatregelen bedoeld om vast te stellen wat de aard van de stoornis in lichamelijk of geestelijk welzijn is waarvoor iemand hulp zoekt. Het omvat het analyseren van de verschijnselen, subjectief (klachten) en objectief (bevindingen bij lichamelijk onderzoek en aanvullend onderzoek), …
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Organen kunnen ook na de dood worden getransplanteerd. Het is evident dat er dan veel ruimere mogelijkheden tot orgaandonatie zijn. Voorwaarden voor deze vorm van donatie zijn: De eerste twee punten wijken niet af van donatie bij leven zoals hiervoor besproken. Het derde punt – de zekerheid van de …
Voorwoord on-line teksten (editie vanaf 2019) Na de introductie van de eerste druk in 2010 heeft het Handboek Katholieke Medische Ethiek zijn weg gevonden naar vele geïnteresseerden: o.a. medici, moraaltheologen, priesterstudenten en andere studenten. Het is in gebruik als studieboek en naslagwerk. De gedrukte versie uit 2010 is nog opvallend actueel. In een tijdsbestek van …
Van de hoofdstukken die beschikbaar zijn op deze website zijn de links zichtbaar in het menu.
Inleiding3.1. Transplantatie van organen en weefsels van levende donoren 3.2. Postmortale orgaandonatie3.3. De anencefale pasgeborene als orgaandonor3.4. Xenotransplantatie3.5. De bescherming van de persoonlijke en procreatieve identiteit van de donor en de ontvanger
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Konden onderzoekers aan het begin van de 20e eeuw alleen nog maar nadenken over het concept van orgaandonatie, in de 21e eeuw overtreft het aantal mensen dat geholpen zou kunnen worden met een donororgaan het aantal beschikbare organen voor transplantatie. Voor patiënten met nierinsufficiëntie geldt dat een niertransplantatie niet …
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Hoewel orgaantransplantatie voor therapeutische doeleinden op zich geen intrinsieke ethische bezwaren oproept, zijn er enkele organen die zozeer met de identiteit van de donor en de ontvanger zijn verbonden, dat ze niet voor transplantatie in aanmerking komen. Het betreft de hersenen die nauw verbonden zijn met de persoonlijke identiteit …
F.J. van Ittersum en W.J. Eijk Anencefalie is een aanlegstoornis waarbij het hoofdeinde van de neurale buis zich in de 4e week van de zwangerschap niet sluit. Het resultaat is dat de hersenen zich niet verder ontwikkelen dan de hersenstam. Dit betekent dat de grote hersenen (cerebrum) en de kleine hersenen (cerebellum) bij anencefale kinderen …
